ارائه روشی برای تعیین نیروی وارده بر ساختمان‌های با سیستم جداسازی لرزه‌یی در ایران بر مبنای آیین‌نامه‌های ژاپن

هدف از این پژوهش، ارائه‌ی یک روش پیشنهادی برای تعیین نیروی وارده بر ساختمان‌های با سیستم جداسازی لرزه‌یی و طراحی آن‌ها در ایران است. بدین منظور آیین‌نامه‌ی طراحی ساختمان‌های با جداسازی لرزه‌یی ژاپن به‌عنوان مبنای روش پیشنهادی در نظر گرفته شده است. برای درنظرگرفتن شرایط ساخت‌گاهی و ضوابط آیین‌نامه‌یی طراحی لرزه‌یی ایران، پارامترهای: نوع خاک، تقسیم‌بندی مناطق لرزه‌یی، ضریب بازتاب ساختمان، طیف طراحی، زمان تناوب ساختمان‌ها و ضریب توزیع نیروی جانبی در ارتفاع در دو آیین‌نامه با یکدیگر مقایسه و نتایج این بررسی و تطبیق پارامترها در روش پیشنهادی لحاظ شده است. به‌منظور ارزیابی روش پیشنهادی، چند مدل سازه‌یی در نظر گرفته شده و نتایج حاصل از روش پیشنهادی با نتایج تحلیل‌های تاریخچه‌ی زمانی غیرخطی مقایسه شده است. نتایج تحلیل‌ها بیان‌گر تخمین مناسب و قابل اطمینان مقادیر پاسخ حاصل از روش پیشنهادی بوده است. به‌علاوه با توجه به نتایج، درنظرگرفتن ضرایبی برای لحاظ‌کردن اثرات حوزه‌ی نزدیک در آیین‌نامه‌ی ایران ضروری به نظر می‌رسد.